web 2.0

یکشنبه، اردیبهشت ۲۲، ۱۳۸۷

سكوت

دلتنگی های آدمی را

باد ترانه یی می خواند،

رؤیاهایش را

آسمان پُر ستاره نادیده می گیرد،


و هر دانه ی برفی

به اشکی نریخته می ماند.


سکوت

سرشار از سخنان ناگفته است

از حرکات ناکرده

اعتراف به عشق های نهان

و شگفتی های بر زبان نیامده.

در این سکوت

حقیقت ما نهفته است

حقیقت تو

و من.

"احمد شاملو-

هیچ نظری موجود نیست: