من و تابستوني كه زود تموم ميشه!

قالب وبلاگ رو هم بالاخره عوض كردم. براي اولين بار بود كه رنگ سبز رو تو طراحيم به كار مي بردم. به نظرم خوب شده، ولي شباهتي به روحيه م نداره. زيادي شاده!!!
دو هفته از اومدنم به كرج مي گذره. اصلا نفهميدم اين روزها چه طور سپري شدند! فكر كردن به اينكه اين يك و ماه و نيم ديگه هم به سرعت تموم ميشه و بايد برگردم پريشونم مي كنه. سعي مي كنم بهش فكر نكنم. ولي نميشه.
---------------------
چند تا كتاب ازيكي از دوستان خوبم گرفتم كه فعلا مشغول خوندن اونها هستم.
"در كسوت ماه" نوشته "سيلويا پلات" ترجمه "سعيد سعيدپور" كه يك مجموعه شعر دو زبانه است. فضاي شعرش خيلي تيره است. واژه هايي كه خانم سيلويا تو اين مجموعه به كار برده حس وحشت، اضطراب و حتي مرگ رو در انسان تداعي مي كنه. مترجم كتاب، سيلويا و فروغ فرخزاد رو با هم مقايسه كرده، ولي من اين مقايسه رو قبول ندارم.
"نامه به كودكي كه هرگز زاده نشد" نوشته "اوريانا فالاچي" ترجمه "يغما گلرويي" هم كتاب ديگه ايه كه امروز خوندنمش. كتاب فوق العاده جالبيه. نويسنده ي كتاب در مورد ترجمه كتابش تو ايران مي نويسه:
"...همان طور كه خودتان نوشته بوديد كشور شما عضو قانون جهاني حق مولف نيست. ولي اين موضوع اهميتي ندارد. همان شاخه گلي را كه از ايران برايم فرستاده بوديد، به حساب حق تاليف خود از اين كتاب ها مي گذارم. لطفا چند نسخه ي ديگر از ترجمه ي كتاب ها را برايم بفرستيد..."
كتاب ديگه اي كه هنوز خوندنش رو شروع نكردم "اتاقي از آن خود" نوشته "ويرجينيا وولف" و ترجمه "صفورا نوربخش" هست.
فعلا وقتم با خوندن كتاب و روزنامه و يا پشت كامپيوتر نشستن سپري ميشه.
هفته اول كه تازه به خونه برگشته بودم بيشنر بيرون مي رفتم. ولي تو اين يه هفته جز اينكه يه بار خونه ندا رفتم، بقيه روزها رو تو خونه سپري كردم.
فكرها و كارهاي زيادي دارم ولي احساس مي كنم كه فرصتم خيلي كمه...
شايد هم من قدر وقت رو خوب نمي دونم...