web 2.0

دوشنبه، مهر ۲۹، ۱۳۸۷

كار

كارم و دوست دارم. حتي اگه همه تو دلشون بگن چه قدر حقوقش كمه يا كارم و كار كوچيكي بدونن. برام مهم نيست. مهم اينه كه اين دفعه بر خلاف دو كار قبلي ازش راضيم. خدا رو شكر مي‌كنم.
هيچ وقت از جايي كه كار مي‌كردم پيش كسي شكايت نكردم. هر چي بود تو خودم مي‌ريختم. احساس مي‌كردم بقيه از كارم راضي‌تر از خودم هستند! هر صبح كه بيدار مي‌شدم و به محل كار مي‌رفتم آرزو مي‌كردم زودتر اين روزها تموم شه و تموم شد. با اين حال انكار نمي كنم كه اون روزها تجربه‌هاي خوبي برام باقي گذاشتند.
شايد هر آموزشگاه ديگري هم مي‌تونستم مربي باشم، ولي مطمئن هستم هر جاي ديگه بودم به اين اندازه راضي نبودم. مديريت، شاگردها، محيط كارم... از همه چيز راضيم. روزهاي قشنگي رو باهاشون مي‌گذرونم و چيزهاي زيادي ازشون ياد مي‌گيرم.
آرزو مي‌كنم تا هميشه خاطره خوشي از هم داشته باشيم.

هیچ نظری موجود نیست: